Bir türlü var edemediğimiz dokunuşlarda saklı,umudumuzun travmasına sığınan aşktan kalma izler…Denizin kumsala vurmuş dalga seslerinde arıyoruz kendimizi, umarsız.Bomboş sokakların gün doğumuna uyanmak istiyoruz,sabahçı kahvelerindeki çaresizler gibi.Aşktan kalma solgunluklarla doluyor bedenimiz,bazen o sihirli dokunuşu bekliyoruz, travmanın mavi duvara vurmuş ışığında…
Instagram: onuryaziyorcom
Yorum bırakın